سازمانهاي امروزي از اين نظر كه به صورت سازمانهاي دانشي در آمده اند و در آنها منابع انساني جايگاه رفيع و ويژه اي يافته است با سازمانهاي ادوار گذشته متفاوتند. در اين بين؛ جايگاه مديران و نيروهاي متخصص جايگاهي متعالي و كم نظير است كه به نوعي ميتوانند ارتقاي موقعيت يك سازمان را تضمين نمايند. مطالعات در سازمانهاي موفق دنيا نشان ميدهد که سازمانها در راستاي حفظ سرمايۀ انسانی شايسته به عنوان يک منبع کمياب سازمانی و به منظور تضمين تداوم عملکرد پايدار خود، به موضوع شناسايي و توسعه کارکنان مستعد خودشان توجه اساسي دارند. در این میان، انتخاب و توسعه رهبران آينده يك امر كليدي براي اكثر سازمانها ميباشد.
کانون (مراکز) ارزیابی، روشی جامع برای ارزیابی قابلیتها و تواناییهای افراد است. از این ارزیابیها میتوان برای سنجش آمادگی ها و تواناییهای فعلی افراد و یا استعدادهای بالقوه آنها استفاده کرد. مراکز ارزیابی، به ارزیابی گروهی از شرکتکنندگان (داوطلبان) توسط تیم ارزیابی با استفاده از تمرینها و آزمونهای متنوعی دلالت دارد که به منظور انتخاب افراد واجد شرایط برای تصدی پست های مدیریتی استفاده میشود. در این مراکز برحسب هدفی که دنبال میشود، دو نوع مرکز (کانون) ارزیابی وجود دارد: کانونهایی که برای تصمیم در مورد استخدام و ارتقا طراحی میشوند و کانونهایی که برای شناخت نقاط قوت و قابل توسعه افراد، با هدف توسعه تشکیل میشوند. اولی کانون ارزیابی و دومی کانون توسعه‌ای نامیده میشود. استخدام و ارتقاء، تشخیص نیازهای آموزشی، توسعه و بهبود قابلیتها سه کارکرد اصلی مراکز ارزیابی هستند.
به این ترتیب، كانون ارزیابی معمولاً یك یا تعدادی از مسئولیتهای محوله زیر را عهده دار است:
- ارزیابی توانایی مدیریتی یا رهبری شركت كنندگان برای انتصاب یا گزینش در مشاغل مدیریتی؛
- ارزیابی توانمندیهای مدیریتی شركت كنندگان برای ارتقا به سمتهای بالاتر؛
- پیش بینی عملكرد آتی شركت كنندگان در مشاغل موردنظر (شناسایی نقاط قوت و ضعف)؛
- ارائه پیشنهادات لازم درمورد نحوه توسعه و آموزش مهارتهای مدیریتی شركت كنندگان؛
- ارائه مشاوره حرفه ای به شركت كنندگان درخصوص حرفه یا كارراهه شغلی.